Efficiëntere bedrijfsvoering zorgt voor licht rendementsherstel bij dealers in derde kwartaal
Hoewel de marges nog altijd flinterdun zijn, lijkt er sprake van een lichte trendbreuk ten opzichte van het zwakke tweede kwartaal, schrijft Bovag.
Vandaag en morgen bespreekt de Eerste Kamer de belastingplannen. BKAN-columnisten Rolf van Essen, Paul de Vries en Etienne Stevens hopen dat de senaat zijn werk doet en de plannen terugstuurt naar de Twede Kamer.
Zoals bekend heeft de Tweede Kamer een aantal amendementen en moties aangenomen op het gebied van de autofiscaliteit. Voor berijders van elektrische auto’s is een amendement aangenomen waarbij de bijtellingskorting voor elektrische auto’s van de zaak wordt verlengd. Weliswaar gebeurt dit, zoals het de Nederlandse overheid betaamt, op kruideniersbasis. De bijtelling wordt verhoogd met enkele procenten, maar niet volledig opgetrokken naar 22 procent. Dit soort fiscaal geneuzel op de vierkante centimeter kan alleen door politici worden bedacht.
Belangrijker is echter iets wat eigenlijk geen enkele rechtgeaarde fiscalist had zien aankomen: de pseudo-eindheffing van 12 procent over de cataloguswaarde voor werkgevers die vanaf 1 januari 2027 auto’s met een verbrandingsmotor aan personeel ter beschikking stellen, is ongewijzigd aangenomen. Sterker nog, er is zelfs een motie aangenomen om de uitwijkeffecten van deze pseudo-eindheffing te gaan monitoren. De enige conclusie kan zijn dat de dames en heren politici in de Tweede Kamer donders goed doorhebben welk fiscaal broddelwerk hier door het ministerie van Klimaat en Groene Groei is afgeleverd. Met andere woorden: men weet dat geen enkele werkgever die enigszins goed bij zijn hoofd is deze heffing gaat betalen. Toch wordt de heffing ingevoerd, om vervolgens de effecten te gaan volgen.
De hoeveelheid energie die nodig is om bullshit te weerleggen is oneindig veel groter dan de energie die nodig is om die bullshit te verzinnen.
Ongetwijfeld zullen er enkele fiscale stoethaspels zijn die alsnog tegen deze heffing aanlopen. Denk aan de DGA of zzp’er die een auto met verbrandingsmotor rijdt zonder bijtelling, maar dit probeert te onderbouwen met een knullige kilometeradministratie. Als de Belastingdienst die administratie onderuit haalt, volgt niet alleen een naheffing voor de bijtelling als werknemer, maar ook voor de pseudo-eindheffing als werkgever. Met een boete van 50 procent loopt de fiscale druk bij een auto met een cataloguswaarde van 50.000 euro al snel op tot bijna 20.000 euro aan loonbelasting, omzetbelasting en boetes.
Werkgevers die hun personeel vrijlaten in de autokeuze — bijvoorbeeld omdat thuis geen laadpaal kan worden geplaatst of het elektriciteitsnet tekortschiet — zullen massaal overstappen op een mobiliteitsbudget. En terecht.
Opvallend is dat tegelijkertijd een motie is aangenomen over het krachtig inzetten op een gelijk speelveld en het behoud van de concurrentiekracht van het Europese en Nederlandse bedrijfsleven. Nu kan ik mij vergissen, maar voor zover ik weet kent geen enkel ander EU-land een heffing die vergelijkbaar is met de pseudo-eindheffing. Sterker nog: nergens in Europa zijn autobelastingen of heffingsgrondslagen zo omvangrijk als in Nederland.
Het Nederlandse mkb wordt bedolven onder fiscale lasten en regeldruk. Dat zorgt ervoor dat de motor van de economie steeds meer begint te haperen. De overheid zegt daar iets aan te willen doen, maar blijft steken bij woorden. Het is nog even tot 1 januari 2027. Laten we hopen dat de Eerste Kamer inziet dat Nederland prima zonder deze pseudo-eindheffing kan.
Bij het schrijven van deze column moet ik denken aan het principe van Brandolini: de hoeveelheid energie die nodig is om bullshit te weerleggen is oneindig veel groter dan de energie die nodig is om die bullshit te verzinnen.


Blijf op de hoogte van de laatste ontwikkelingen